Maakt werken als hobby gelukkig? Krein Bons: "Ik heb mijn werk nooit als werk ervaren."

Mijn werk heb ik nooit echt als 'werk' ervaren. Natuurlijk realiseer ik mij dat dit een absoluut voorrecht is wat niet iedereen heeft. Hoe fijn zou het zijn als iedereen zijn werk zou kunnen zien als een hobby die weliswaar veel vrije tijd kost, maar waar je wel blij van wordt en wat je graag doet?

Ik heb altijd gewerkt, van kinds af aan en heb dat ook altijd leuk gevonden. Als jochie van zes dreef ik al handeltjes en verkocht ik bijvoorbeeld zelf geplukte bramen aan mensen in Breukelen waar ik de zomers met mijn ouders verbleef. Als puber werkte ik in een slagerij en in een restaurant en daarnaast ook nog in het bedrijf van mijn vader. Die had altijd wel iets voor mij te doen.

Weet wat je echt wil doen

Vermoedelijk heb ik dat arbeidsethos ook van hem. Mijn vader werkte altijd, tot op hoge leeftijd en hij zag dat ook nooit als 'werk'. Op mijn beurt heb ik die instelling weer proberen over te dragen op mijn kinderen. Die hebben dat van jongs af aan meegekregen: dat werk een groot en leuk onderdeel van je leven moet zijn. Of ik daar altijd in geslaagd ben weet ik niet.

Achteraf vonden zij het, vermoed ik, niet altijd leuk om op zaterdag weer door papa naar een filiaal meegenomen te worden, omdat ik het leuk vond om mee te draaien met een winkelteam en met klanten bezig te zijn. Ongetwijfeld zijn er keren geweest dat ze liever naar een speeltuin waren gegaan. Ze lieten dat echter nooit merken. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het belangrijk is om te laten zien dat als je kiest om iets te doen wat je echt leuk vindt en je daar helemaal voor gaat; je dit vaak ook kan. Dat zeg ik nog steeds tegen iedereen in mijn omgeving.

Wat bij je past maakt gelukkig

Dat is natuurlijk wel erg simpel gezegd, je moet voor dat wat je leuk vindt natuurlijk ook wel een beetje talent hebben, maar ik geloof er absoluut in dat je in ieder geval nooit moet blijven hangen in iets wat je niet leuk vindt. Dat kost alleen maar negatieve energie en maakt uiteindelijk ongelukkig. Ga altijd op zoek naar iets wat bij je past, waar je energie insteekt, maar ook dubbel en dwars uithaalt, waar je leuke mensen ontmoet, waar je interessante dingen meemaakt en dan zal werken vanzelf een leuk onderdeel van je leven zijn en zul je ook minder de behoefte hebben om werk en privé strikt te scheiden. Van weekend naar weekend toe leven zou niemand moeten hoeven doen.

In mijn zakelijke leven probeerde ik ook altijd zoveel mogelijk om te gaan met mensen met wie het echte klikte. Hier zijn heel fijne en hechte vriendschappen uit ontstaan. We weten wat we aan elkaar hebben, dingen die we samen gedaan hebben scheppen een band en we kunnen altijd op elkaar rekenen. Dat blijkt ook uit het feit dat ik, ook nu ik ben gestopt met werken, nog diverse mensen spreek en zie zonder dat dat een 'verplicht nummer' is.

Scheiding zakelijk en privé

Overigens, nu ik met werken gestopt ben, vraag ik me regelmatig af hoe ik tijd had om te werken. Mijn huidige dagen zijn nog steeds erg gevuld. Ik ben niet in het zogenaamde zwarte gat gevallen. Dat is denk ik ook het gevolg van het feit dat ik nooit een duidelijke scheiding heb gemaakt tussen zakelijk en privé.

Toen ik stopte met mijn baan bleven de relaties bestaan en daardoor word ik nu nog regelmatig ingeschakeld om met iets mee te denken of om advies te geven. Dat vind ik hartstikke leuk. Zo blijf je betrokken, blijf je leren en blijft het zakelijke nu een onderdeel van mijn privé waar dat eerder misschien andersom was.