Sandra Lagace over waarom vrouwen nauwelijks aan de macht komen

‘Met de kalkoenen het kerstdiner bespreken’ is de titel van een hoofdstuk in het boek Waarom vrouwen minder verdienen van Sophie van Gool. Ik herken de passages in het boek vanuit de praktijk. Pijnlijk vind ik dat het herkenbaar is en dat we sinds het boek van Sophie uitkwam in 2021, we alweer 3 jaar verder zijn. Ik vraag me af of er iets wezenlijks veranderd is.  

Managementteams bestaan uit voornamelijk mannen

Alhoewel bedrijven steeds meer bezig zijn met onderwerpen als inclusie en diversiteit, zien we hier in de praktijk nog niets of niet genoeg van. Ik loop al jaren rond bij allerlei bedrijven, zowel mkb-bedrijven als corporate organisaties. Het komt voor, ook bij de grote ‘jongens’, dat men net begonnen is met het opzetten van een vrouwennetwerk of dat het nog helemaal niet bestaat. In de praktijk zie je dat het de trainees zijn of medewerkers die net in dienst zijn die hier het voortouw nemen. Het management is meer bezig met het behalen van de resultaten dan het investeren in onderwerpen als inclusie of diversiteit.

“Zolang je de vrouwen aan de voorkant niet weet te binden, zullen ze ook minder snel doordringen tot het mannenbolwerk aan de top.”

Mensen aan de top zijn geneigd om te kiezen voor mensen die op hen lijken

Dit fenomeen heet ‘similarity attraction bias’. Degenen die op ons lijken (qua achtergrond, sekse en kleur), vinden we vaak ook aardiger en schatten we competenter in. Ik maakte het zelf onlangs mee. Er waren kandidaten voor een managementrol die mochten pitchen. Degene die gekozen werd, voelde als een collega die al in dienst was, als een van hen. Je moet dus passen in het plaatje. Het viel mij trouwens op dat er geen vrouwelijke kandidaten waren. Zij had het waarschijnlijk sowieso niet gered in het mannenbolwerk want hoe kun je als vrouw lijken op een man?

Vrouwen hebben ook een unconscious bias

Vrouwen blijken ook onbewust mannen sneller in een leiderschapspositie te herkennen dan hun soortgenoten. In een artikel van Ebbinge lees ik dat degenen die zijn opgegroeid in de jaren 60, 70 en 80 vaak een vader hadden die werkte en een moeder die thuis was. De dokter, directeur en dominee waren mannen. Hierdoor wordt leiderschap onbewust eerder herkend in een man. Vrouwelijke Commissarissen hebben dezelfde unconscious biases als hun mannelijke collega’s en herkennen leiderschap óók eerder in een man.

Sophie eindigt haar boek met een pleidooi om het heft in eigen handen te nemen. Wat ga jij doen?

Foto: Lianne Dekker Fotografie